Sevgilim

Çıplak ayaklarla kumsalda yürürdük ya el ele akşam üzerleri… Senin en
sevdiğin her zaman alamadığımız kâğıt helva üzerine dondurmaydı ya…
En büyük zenginliğimiz şarkılar, kitaplar ve her şeye rağmen inadına
gülümsememizdi ya…
Senin için ilk şiirimi yazdığımda “İşte şimdi sana âşık oldum.” dedin ve
sarılıp öptün ya beni…
Bir gece, evden atılmıştık, parkta yatmıştık ya… Sen “Yıldızların bu kadar
güzel olduğunu bilmiyordum, bana bu akşamı yaşattığın için teşekkür
ederim.” demiştin ya…
Yazlık sinemalara giderdik, saatler boyu ahşap sandalyelerde oturmak
pahasına… Türk filmleri izler ağladığımızı ikimiz de birbirimizden gizlerdik
ya…
Güneş doğmadan kalkar yürürdük ya, sahilden okula doğru… Kahvaltı
yapardık bir zeytini dörde bölerek… Arkadaşlarımızla paylaşırdık ya bir
ekmeği ve de gazetelerimizi…
Dün gibi hatırlıyorum, “Bu dünya herkese yetmeli!” demiştin ya… Ben
halen oradayım aşkım.
Biliyor musun? Geçenlerde bir davete gittim. Bir garip bendim köşede
yalnız başıma… Yunus Emre’nin dediği gibi… “Şöyle bir garip
bencileyin…” Ünlüler, daha az ünlüler... Çektirilen resimler… Samimiymiş
gibi verilen pozlar… Sen bilmezsin sevgilim, çok önemliymiş meğer bir
ünlüyle resimlerinin olması… Bana “Sen anlamazsın, yalnız adam
dediler.” İşte ben böyle bir yalnızım kalabalıklar içinde sen gideli
uzaklara… Yalnız adam… Bana bunu sen de demiştin ya…
İnan haklılar ben anlayamıyordum, sadece bir köşede izliyordum
şaşkınlıkla… Ne ararsan bol bol vardı. Derler ya “Kuş sütü eksikti,” diye…
İnan bana bilmiyorlardı sevgilim, bir ekmeği paylaşmanın inanılmaz
tadını… Mutluluğu bencillikle karıştırıyorlardı.
Sen bana “Hayalperestsin” derdin ya… Üzgünüm ama ben halen öyleyim.
Yılların benden alamadığı az şeyden biri de bu… Bir anda bir mucize olsa,
hırsları azalsa bu dünya herkese yetecek aşkım. İşte o gün gerçek aşklar
da aşk olacak.

Yazar / Cengiz HORTOĞLU