Hayat sen plan yaparken başına gelenlerdir…

John Leenon .

Ülkemiz bini aşkın vatandaşımızı sadece 1 dakika da  kaybetti.

Önce ayaklarının altındaki zemin  sallandı sonra tüm hayatları ,ölen gitti de ya kalan?

Ölen öldü de kalan sağ mı ! Asıl ölüm kayıplarımızın, faturasını tutarken yaşadıklarımız değil midir?

Ecelle depremi ,Tedbir almakla kaderi karıştırdık. Bizim üzerimize düşenle, yaradanın planı karıştırdık. Halbuki bu deprem cehaletten akış bilim sahibi olamamaktan başımıza geldi.

O yüzden cehalet göçüğü altında kaldık

Şimdi tek yürek olma vakti...

Eli olmaya el, kolu olmayana kol aklı olmayana aklını toparlamaya destek, yol gösterme zamanı..

 Yaşamımız kadar duygularımızda deprem yeri. Hepimizin yüreği kalbi göçük altında kaldı. Bu sefer ateş düştüğü yeri değil hepimizi yaktı. Yaşananlar karşısında, şaşkın üzgün nefesimiz kesildi . Günlerce boğazımızdan ne yemek ne su geçebildi yutkun maya utanır mı insan biz utandık. Yüzümüzü sıcak suda yıkarken, sıcak yatağımıza girerken bir çoğumuz sabahı sabah ettik çaresizce.

Hepimiz yaşarken ölümün o soğuk acısını yüreğimizde hissettik.

Türk halkı tek yürek oldu. Kalbimiz orada attı.

Şimdi birlik zamanı…

Böyle zamanlarda herkes en iyi bildiği şeyi yârdim amaçlı kullanmalı.

Ben de bir Aile Danışmanı olarak elimden geldiğince bildiğim konularda  bilgilendirmeler yapıyorum.

Evini barkını yakınlarını kaybetme acısını 1999 Düzce depreminde bende yaşadım. O depremin travmasını atlatamayan hala bir çok insanımız var .Bugün bana o günlerin tranvasını üzerinden atamayan danışmanlarım var.

 17 Ağustos 1999 Sakarya depreminde gönüllü olarak depremzedelerin yanında bulunan  birisi olarak söylüyorum, amatör yardımların ne kadar iyi niyetli olursa olsun bazen zarar verici olduğunu gözlemledim.

Bugün dikkat etmemiz gereken hususlar hakkında konuşmak isterim sizinle .Evet bu deprem bize bir çok yanlışı hesap sormamız gereken bir çok alanın olduğunu fark ettirdi. Ama her şeyin bir zamanı ve sırası var olmalı. Önce yaralarımızı saracağız.

İtfaiye gibi. Önce ateşi söndürelim, sonra neden yangın  çıktı .Zararımız ne kim karşılayacak hesapları sonradan sorarız .Öfkemizi kontrol altına almalıyız. Önce barınma ısınma kalbi sıcak tutma zamanındayız.

Birbirimizin yanında olmalıyız.

•Hepimiz yardım etmek istiyorsunuz. Yardım ederken empati yönümüzü güçlü tutmalıyız. Sadaka verir gibi değil de kalplerine destek olmak gibi ihtiyaçlarını karşılamak lazım. O anki davranışımız sözümüz tavrımız son derece hassasiyet  arz ediyor.

• "Her şey yoluna girecek" veya "en azından hayatta kaldınız" gibi basit güvenceler vermek (bu tür ifadeler öfkeli ve suçlu hissettirebilir).

• insanların arkadaşlarıyla veya sevdikleriyle iletişim kurmasına yardımcı olun.

• Aileleri bir arada tutun. Mümkün olduğunca çocukları ebeveynleri veya diğer yakın akrabaları ile birlikte tutun.

•Özellikle çocuklara karsı daha duyarlı anlayışlı olalım. Onlara istemedikçe konuşmaya zorlamayalım.

• insanları hikayelerini, özellikle de çok kişisel detayları sizinle paylaşmaya zorlamak (bu, deneyimlerini paylaşmaya hazır olmayan kişilerde duygusal krize neden olabilir).

•insanlara su anda ne hissetmeleri, düşünmeleri veya yapmaları gerektiğini düşündüğünüzü veya daha önce nasıl davranmaları gerektiğini söylemek (üzülmemelisin, dik durmalısın, sen annesin, sen babasın vb.)

• Arkadaş canlısı ve şefkatli bir yaklaşımı elden bırakmayın Yerine getirilmeyecek ve yapamayacağınız sözler vermek büyük hata olur.

Tüm Türkiye nin başısağolsun. Ben inanıyorum tüm yaraları hep birlikte saracağız. Biraz zaman alacak belki ama Biz birlik oldukça bütün yaralarımızı sarabiliriz.

Pdr. Güneş CAMCI